Wiertarki

Wiertarka (dawniej także bormaszyna) – urządzenie do wiercenia, rozwiercania i pogłębiania okrągłych otworów przy pomocy wiertła. Może być wykorzystywana również do innych celów, np. szlifowania przy wykorzystaniu odpowiednich akcesoriów.

Proste wiertarki ręczne (zwane świdrami) były używane już 4 tys. lat p.n.e. W średniowieczu używano wiertarek napędzanych siłą mięśni lub przez koła wodne.

Rodzaje[edytuj]

• wiertarka ręczna – przenośne urządzenie do wiercenia z napędem ręcznym (za pomocą korby – korba, z trzonem spiralnym – furkadło), elektrycznym lub pneumatycznym
• wiertarka stołowa – niewielka obrabiarka ustawiana na stole warsztatowym
• wiertarka kolumnowa – wiertarka, lub jej wrzeciono jest mocowana na kolumnie umożliwiającej pozycjonowanie wiertarki, jej przesuw w pionie oraz pionowy napęd. Stosowana w większych warsztatach oraz w przemyśle.
• wiertarka udarowa – wiertarka, w której wiertło, oprócz ruchu obrotowego, wykonuje ruch posuwisto-zwrotny, uderzając o obrabiany materiał, stosowana do obróbki materiałów twardych i kruchych, głównie materiałów budowlanych
• wiertarka rewolwerowa – z rewolwerową głowicą narzędziową
• wiertarka wielowrzecionowa – z wieloma obracającymi się jednocześnie wrzecionami, można nią wiercić wiele otworów jednocześnie, głównie przemysłowa.
• wiertarka współrzędnościowa – do wiercenia otworów o bardzo dokładnym położeniu

• 

  Korba – ręczna wiertarka do drewna
 
• 

  Elektryczna wiertarka ręczna
 
• 

  Wiertarko-wkrętarka akumulatorowa:
  A – wiertarka z akumulatorem,
  B – ładowarka akumulatorów,
  C – końcówki wkrętaków
 
• 

  Wiertarka promieniowa